Hebben we geluk gehad…

​

De weergoden hadden tijdens de ganse week ervoor gezorgd dat elke motorrijder bang was om zijn stalen ros uit te halen, omdat ze getrakteerd zouden worden met alle nattigheid die er maar bestaat, …..met als apotheose op zondag regenbuien, zware windstoten en hagelbuien….

Toen t’s morgens de rolluiken werden opgedraaid, waren we enigszins verblind door de zonnestralen, die de felblauwe lucht nog blauwer kleurden……

Zo arriveerden we enkele tijd later en 60 km verder in de Bikersloft in Oudenburg, waar de hotelgasten juist hun moto naar buiten rolden…De Harley-Davidson Club van Groot-Brittanje had gretig gebruik gemaakt van ons West-Vlaams Bikers-hotel tijdens hun European-Tour.

De Westvlaamse afdeling van de MAG* had er het vertrek gepland van hun 1ste groepsrondrit en als jarenlang lid van deze organisatie vond ik het mijn morele plicht om op dit evenement aanwezig te zijn…

Na de gebruikelijke koffie en een kleine briefing met afspraken dat er niet werd overstoken werd er gestart rond 10uur.

Dat de polders veel kleine baantjes had wist ik, maar “zoveel”….

Het had de indruk van een aangename rit te worden, tot er een dame met zijspan de bocht in de Viconiastraat verkeerdelijk inschatte en met haar passagiertje enkele meters lager in de weide de aarde omwoelde…gelukkig zonder al te veel lichamelijke schade…een 4x4 kwam er aan te pas om de onfortuinlijke driewieler terug op de vaste weg te zetten….hier eindigde dan ook haar deelname aan de mooie tocht.

Om te rijden, waren we koningen van de weg, daar we begeleid waren door onze persoonlijke zwaantjes, er waren immers 6 wegkapiteins mee die aan elk kruispunt, elk obstakel, elke voorrangsweg vakkundig het verkeer tegenhield zodat we nergens voet aan de grond moesten zetten en éénmaal gestart we tot de eerste stopplaats konden doorrijden..Het was alsof het vooraf afgesproken was, dat de donkere wolken altijd voor de andere kant waren…

Die stopplaats werd caféfrituur “Katspel” in het centrum van Boezinge, alwaar we de beste frieten van Boezinge (allé er was maar één frituur) konden naar binnen werken…Het café was een motard café, alwaar ze de route 66 met de nodige attributen in de verf zetten..

Tijdens onze middagpauze was het beginnen met regenen, maar toen we een uurtje later terug wilden vertrekken, en allen de nodige regenkledij hadden aangetrokken, begon de vlaag te minderen…We vertrokken, en 5 minuten, (wat zeg ik) 4 minuten later was het gedaan met regenen en was de zon terug van de partij…..We stopten om alle onnodige kledij terug af te doen, alwaar er een jongedame een plaspauze inlaste door ergens aan te bellen en de gastvrije eigenares van het toilet een fotoshoot hield…

We hadden geluk in Werken, waren er geen werken….

Na het Westvlaamse landschap grondig te hebben doorkruist kwamen we terug aan ons vertrekpunt en hadden een dikke 150 kilometer op de teller….

​

We bedanken : - de MAG voor de inrichting en de mooie organisatie

- de wegkapiteins om ons overal veilig door te loodsen.

- de zon die van de partij was, ondanks alle geklaag van Frank Deboosere en alle weervoorspellers….

​

Een verslaggever…

Vercruysse Jean-Pierre

MAG* een organisatie door en voor motards, die onze belangen verdedigen bij hogere instanties..