Dagrit op 28 september 2014 ingericht door Bart Decavele

​

​

9 uur…. vast uur om te verzamelen aan ons lokaal, zoals voorgaande ritten een pracht van een dag kondigt zich aan. De nieuwe ramen en deur van ons clublokaal staan geduldig te wachten op een 1ste likje verf. Het is jaren terug dat we 12 moto’s aan de start hebben, en toevallig passeert de “President” van “Fryday-Friday” voorbij, wij natuurlijk apetrots, het moet lukken natuurkijk, zoveel moto’s... We hebben wel 2 gastmotards onder ons…maar dat weet hij niet…

Bart de inrichter, liet bij inleiding ons luisteren naar het thema van onze dagrit, de “Lastpost” vanaf de Menenpoort in Ieper.. het zal dus een rit “in Vlaamse velden” worden…Nog een laatste telefoontje naar het restaurant van dienst en weg zijn we… Via Kuurne en Sainte komen we nogal vlug in die velden, waar de maïs, de porei en de rode kolen rijkelijk aanwezig zijn.. Na een plaatselijke douche rijden we voorbij een leeg aardappelveld waarop genummerde cowboys hun paardjes de sporen geven. Op een zondagmorgen is het een jewelste van wielertoeristen, mountainbikers en joggers, en is het overduidelijk dat het zwakke geslacht ook op alle fronten aanwezig is. Via slyperskapelle komen we in de streek waar de Engelstalige groene bordjes de laatste rustplaats aangeeft van duizenden gesneuvelde jonge mannen, resultaat van een zinloze oorlog.. Via “Sanctuary wood cemetery” komen we aan “Hill 62 “ met 43km op de teller.. dit is onze 1ste stopplaats en er wordt pot gemaakt om een 1ste koud of warm drankje te nuttigen. Een bus vol gecamoufleerde jonge dames van de “C” kompagnie zijn onze company.. Terug op ons stalen ros en via het begijnenbos komen we de “Menenpoort” het centrum van Ieper binnen, die dezer dagen hun hoogdagen qua toerisme beleven, en zelfs de normen van “Brugge” beginnen aan te nemen. Via de Dikkebusseweg rijden we van “Vlaamse velden” naar “Vlaamse Heuvels” om via Voormezele Heuvelland te bereiken. Tussen de heuvels en het land slingert zich als een slang onze motokaravaan en trakteert ons op formidabel uitzicht en mooie plaatsjes en toont hoe rijk ons vlaamse landje is. De heuveltjes hebben soms een fantasische bebouwing..(ik denk aan “ Ter Hulst). We daalden af richting Poperinge die we dwarsten en verder reden tot in Krombeke voor ons middagmaal….

In het “Jagershof” waar de haas gewapend met geweer de wacht houdt, worden de gordijnen van onze privé-eetplaats geopend en kunnen we plaats nemen onder de oude koekedozen aan de tafels die een trouwfeestopstelling hebben gekregen, met als bruid aan de hoofdplaats, den Bart onze inrichter….die onmiddellijk zijn taak waarneemt en de “drankcommande” opneemt, die af en toe verandert.. Na de voortreffelijke ribbetjes, vispannetjes en de steaks waarin soms de grens tussen AP en BC moeilijk te vinden is kiezen we terug het hazenpad…Op dat moment is Ciske ons gezelschap beu en vertrekt huiswaarts…

Ondertussen hebben we heel wat andere collega’s-Motards tegengekomen, daar er in diezelfde Vlaamse velden , Vlaamse heuvels en land duidelijk een treffen moet zijn, waarvan sommige motards onze naam door het slijk trekken alhoewel het kurkdroog is. We vervolgen onze weg en de naambordjes doen ons inzien dat we flirten met de franse grens en rijden richting De Moeren, we vorderen oostwaarts en duiken onder Veurne terug naar beneden om in Oeren verder door te stoten naar Alveringhem, alwaar de bazin van Brouwerij De Snoek, ons onmiddellijk aan het werk zet om tafels en stoelen te versleuren richting zon en dit vlak voor haar rood-wit gestreepte tent vol met oude vlaamse volksspelen. Het Snoekbier smaakt en je smaakt echt niet dat dit door Bavik gebrouwen is. Even verder worden we begroet door de mooie stadspoort van Lo, en via kanalen als buurman rijden we terug naar boven richting Diksmuide alwaar we aan de brug aan de ijzertoren het centrum binnenrijden. Via Beerst terug de veldwegen binnen die zeer stofferig zijn richting Koekelare en verder zuidwaarts tot in Kortemark om halt te houden in “’t Voske “op de plaetse in Staden om een plaatselijke “Ommeganck” te proeven.. Daar neme we afscheid van Dreetje die terug naar boven moet rijden. Daar de rest naar beneden moet, rijden we via de vijfwegen en West-Rozebeke naar Passendaele om terug via slypskapelle naar Dadizele op te stomen..Soms vergeet den Bart dat er een ganse sliert motards probeert te volgen . Na een tankstop op de grote baan ,terug een afscheid van Christof en de kleine baantjes, nemen we nu grotere banen om in recordtempo onze Harelbeekse lucht op te snuiven….

We bedanken de inrichter Bart om in “Vlaamse velden” de mooiste uit te kiezen….

De verslaggever van dienst Piere V.

De deelnemers, Bart, Esther, Calutje, Piere V, Rijssaert en Leen, Markske, Kurt je en Veerle, Ciske, Dreetje, Christof, Piere Dewijn, Stockske en Rudy en Sabine